 |
|
|
 |
| De
oude Kelten geloofden in honderden goden en godinnen. Sommigen
van hen waren halfgoden terwijl anderen oorspronkelijk als
mens leefden en door hun nauwe banden met de onderwereld in
godheden veranderd waren. Keltische goden waren vaak aan één
bepaalde plek verbonden, zoals een nederzetting of een bron.
Niettemin hadden veel goden dezelfde |
 |
|
|
|
eigenschappen.
Hun namen werden soms verschillend
gespeld, maar ze werden voor dezelfde redenen aanbeden. De religie van
de Kelten werd mondeling doorgegeven. Veel informatie ging in de loop
der tijd verloren en daarom is het voor ons vandaag de dag niet eenvoudig
om een precies beeld te krijgen van de Keltische godsdienst. Hieronder
volgt een lijst met de belangrijkste goden. Hun verhalen werden opgetekend
door Romeinse waarnemers en Ierse monniken en komen ook tot uiting in
de Keltische kunst.
|
 |
|
|
|
 |
Epona
was de godin van de paarden. Ze wordt vaak op of in de buurt van
paarden afgebeeld en soms ook met een bord tarwe, een mand met fruit,
een hond en een sleutel. Ze was verbonden met de vruchtbaarheid,
genezing, dood en hergeboorte. In Wales wordt ze Rhiannon genoemd. |
|
Ériu
was de Keltische god die Ierland z'n naam gaf. Iedere nieuwe koning
van Ierland kreeg van haar een gouden drinkbeker met rode wijn,
als een symbool van zijn verbond met het land en de welvaart die
hij zou kunnen voortbrengen.
|
|
Lugh
was in heel Europa de belangrijkste god van de Kelten. Lugh is
ook bekend als "de stralende". Hij is de god van het
licht en een Keltisch zomerfeest is naar hem vernoemd: Lughnasad.
Lugh was een oorlogsheld, een magiër en een goede ambachtsman.
Tal van Europese steden danken zijn naam aan hem: Lyon, Leiden,
Leignitz.
|
|
Matres
Domesticae waren drie Keltische moedergodinnen. De Kelten
aanbeden deze godheden meestal in groepjes van drie personen.
Het Latijnse woord Matres betekent "moeders". Er zijn
veel kunstzinnige afbeeldingen van de Matres Domesticae. Beeldhouwwerken
tonen de godinnen terwijl ze zitten en lange jurken dragen. Daarbij
worden ze vergezeld van allerlei voorwerpen die symbool staan
voor de overvloed: graan, brood, fruit en kinderen.
|
|
Morrigán
was een van de Keltische oorlogsgodinnen die op het slagveld kon
verschijnen in de vorm van een raaf. Dit betekende dat de dood nabij
was. Tegelijkertijd was ze het symbool van de vruchtbaarheid. |
|
|
|
Nantosuelta
(Nantosvelta) was de godin van de natuur, de valleien en
de stromen. Haar symbool, de raaf, geeft aan dat ze te maken heeft
met de oorlogsgodin Morrigan. |
|
Nuadu
was de koning van de Tuatha Dé', de kinderen van Danu.
Hij verloor z'n arm in het gevecht, maar een andere god gaf hem
een nieuwe arm, gemaakt van zilver. Zijn naam betekent ook "wolkenmaker",
want hij was ook verantwoordelijk voor het weer.
|
|
Ogmia
(zonnegezicht) was een heldhaftige god. Gouden kettingen verbonden
zijn tong met de oren van zijn volgelingen. Hij is de schutspatroon
van de wetenschappers en de welbespraakten. Ogmia is de uitvinder
van de runetaal van de Druïden. Hij wordt voorgesteld als
een oude man met een kaal hoofd en hij is gekleed in een leeuwenvel.
|
|
Sucellus
was de Keltische god-met-de-hamer. Veelal wordt hij uitgebeeld
als een oudere, bebaarde man die een hamer met een lange steel
in zijn hand houdt. Hij was de bewaker van de bossen en de schutspatroon
van de landbouw en is vaak samen met de godin Nanosuelta te zien.
Sucellus en Nanosuelta worden vaak vergezeld door symbolen, zoals
pannen, honden en raven. Daardoor is het aannemelijk dat ze te
maken hadden met liefdadigheid, huiselijkheid en welvarendheid.
De hamer is waarschijnlijk het symbool voor het onweer, de regen
en de vruchtbaarheid.
|
|
Taranis
was de god van het onweer. Hij wordt door de Kelten op het
vaste land van Europa en de Britse eilanden onder verschillende
namen aanbeden. |
|
 |
|
|
|
| "The
Big Myth" © Distant Train 2002 |
