De Inuit wonen langs de 9.000 kilometer lange kust van het noordpoolgebied, van de Beringstraat in Siberië en Alaska tot Groenland (waar ze Kalaadlit genoemd worden). Sommige Inuit wonen in het binnenland, maar de overgrote meerderheid bewoont de kuststrook, omdat hier meer voedsel te vinden is. In totaal beschouwen zich ongeveer 120.000 mensen als Inuit.

GESCHIEDENIS Het barre klimaat van het noordpoolgebied zorgde ervoor dat het heel lang duurde voordat er zich hier mensen vestigden. De oudst bekende plek waar Inuit wonen is Umnak, een van de eilanden van de Aleoeten. Sinds 3000 jaar wonen hier Inuit, hoewel het waarschijnlijk is dat de eerste Inuit al ongeveer 8000 jaar geleden voor het eerst de oversteek naar de eilanden maakten. Veel mensen gaan ervan uit dat de Inuit en de zogenaamde oorspronkelijke bewoners van Amerika nauw met elkaar verwant zijn. Ze hebben inderdaad gemeenschappelijk dat ze via de Beringstraat naar het Amerikaanse continent kwamen. Maar waarschijnlijk is de migratie van beide groepen verder heel verschillend verlopen en vinden de Inuit hun oorsprong veel meer in Azië dan de oorspronkelijke bewoners van Amerika. De verschillende oorsprong van beide groepen komt ook tot uitdrukking in hun afwijkende bloedtypes, genen, taal en uiterlijk. Sinds de 16e eeuw gebruiken Europeanen de term Eskimo om de bewoners van het noordpoolgebied te omschrijven. De meeste Inuit ervaren de term Eskimo echter als een belediging. Vanwege hun geïsoleerde bestaan, werden de Inuit jarenlang min of meer met rust gelaten door de grootmachten. In de 18e eeuw drongen de eerste Russische ontdekkingsreizigers door tot het noordpoolgebied. Een eeuw later brachten Schotse en Amerikaanse walvisvaarders en andere handelaren de Europese en Amerikaanse cultuur naar het verre noorden. Westerse ziektes, het uitsterven van bepaalde dieren door overbejaging door westerlingen en de Koude Oorlog tussen de Verenigde Staten en de Sovjet Unie verzwaarden het leven van de Inuit in de tweede helft van de 20e eeuw. Sommige Inuit hebben hun traditionele leefgewoontes weten te handhaven, maar de westerse invloed is overal onmiskenbaar.

RELIGIE De Inuit vormden een volk van jagers. De sterke band met het land en de leefomgeving komt tot uitdrukking in hun religie. De Inuit geloven dat er overal in de natuur een goddelijke kracht merkbaar is. De Sjamaan is een belangrijke figuur in deze religie: hij is dokter en geeft raad aan mensen met problemen. Hij is ook in staat om geesten waar te nemen. De Inuit geloven van oudsher dat de menselijke geest voortleeft na de dood. Nadat er in een familie iemand gestorven is krijgt een nieuwgeborene de naam van de overleden persoon en het kind wordt behandeld alsof de geest van de gestorvene erin verder leeft. Baby's krijgen geen naam totdat ze acht dagen oud zijn. Als ze eerder sterven wordt ervan uitgegaan dat ze nooit echt geleefd hebben. Rooms-katholieke en Anglicaanse missionarissen, die aan het begin van de 20e eeuw voor het eerst naar het gebied kwamen, beschouwden het Sjamanisme van de Inuit als duivels. Sindsdien hebben ze geprobeerd om de Inuit te bekeren tot het christendom. Dit is voor een groot gedeelte gelukt. De meeste Inuit noemen zichzelf nu christen.

SAMENLEVING, ECONOMIE EN POLITIEK Sinds de Inuit op het noordpoolgebied leven is jagen voor hen de hoeksteen van de samenleving. Vroeger maakten ze bij de jacht op zeehonden en kariboes vooral gebruik van harpoenen en van de pijl en boog. Er werden gaten in het ijs gemaakt om zeehonden te lokken. Tegenwoordig jagen de Inuit met geweren en rijden ze op gemotoriseerde sneeuwvoertuigen. In plaats van te leven van de jacht hebben veel Inuit er de laatste jaren voor gekozen om in dorpen te gaan wonen en werk te verrichten in de mijnen of in de olievelden. Hierdoor wonen de meeste Inuit tegenwoordig in een permanent huis.

CULTUUR De cultuur van de Inuit is een afspiegeling van de ruige leefomgeving. De Inuit waren nomaden; de ritmes van het seizoen volgend trokken ze van de ene plaats naar de andere. Op het noordpoolgebied groeien bijna geen bomen en planten, waardoor vlees de voornaamste voedselbron is. Het is er bijna onmogelijk om gewassen te verbouwen. Er werd traditioneel gejaagd op kariboes, zeehonden, walrussen, walvissen en andere vissen. In de zomer werden bessen en zeewier verzameld om aan de noodzakelijke groente te komen. Tijdens het korte zomerseizoen werden er ook eieren verzameld. De meeste kledingstukken werden gemaakt van Kariboe-bont omdat het in staat is om mensen warm te houden bij temperaturen ver onder nul. Tegenwoordig dragen de Inuit dikke donzen jassen om de kou mee van het lijf te houden. Afhankelijk van de tijd van het jaar woonden de Inuit in verschillende onderkomens. In de zomer verbleven ze doorgaans in tenten die gemaakt waren van dierenhuiden. In de winter woonden ze in iglo's (huizen gemaakt van sneeuwblokken) of in huizen gemaakt van steen, hout of walvisbotten, die half begraven waren onder de grond. Soms werd de zomertent voorzien van extra dierenvellen, waarbij planten en sneeuw dienden als isolatiemateriaal. Van oudsher is het vertellen van verhalen voor de Inuit erg belangrijk. Hierdoor heeft de taal tot nu toe overleefd. Vaak gaan deze verhalen gepaard met liederen en worden zo tal van gebeurtenissen die belangrijk zijn voor de Inuit tot uitdrukking gebracht, zoals het harde jagersbestaan. De kunst die vroeger door de Inuit gemaakt werd bestaat vooral uit versierde voorwerpen, zoals speren, harpoenen en pijpen. Bovendien maakten ze snijwerken van een zachte steensoort. De Inuit zijn ook bekend vanwege het feit dat ze elkaar groeten door middel van het tegen elkaar aanwrijven van de neuzen.

TALEN FORUM SCHRIJF:ZELF LINKS LERAREN HOME

"The Big Myth" © Distant Train 2002